sjálfsmeðvitaður

Icelandic

Etymology

From sjálfur (oneself) +‎ meðvitaður (conscious).

Adjective

sjálfsmeðvitaður (not comparable)

  1. self-conscious

Declension

Positive forms of sjálfsmeðvitaður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative sjálfsmeðvitaður sjálfsmeðvituð sjálfsmeðvitað
accusative sjálfsmeðvitaðan sjálfsmeðvitaða
dative sjálfsmeðvituðum sjálfsmeðvitaðri sjálfsmeðvituðu
genitive sjálfsmeðvitaðs sjálfsmeðvitaðrar sjálfsmeðvitaðs
plural masculine feminine neuter
nominative sjálfsmeðvitaðir sjálfsmeðvitaðar sjálfsmeðvituð
accusative sjálfsmeðvitaða
dative sjálfsmeðvituðum
genitive sjálfsmeðvitaðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative sjálfsmeðvitaði sjálfsmeðvitaða sjálfsmeðvitaða
acc/dat/gen sjálfsmeðvitaða sjálfsmeðvituðu
plural (all-case) sjálfsmeðvituðu

See also

  • sjálfsmeðvitund