självgisslare
Swedish
Etymology
Noun
självgisslare c
- a flagellant (self-flagellating person)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | självgisslare | självgisslares |
| definite | självgisslaren | självgisslarens | |
| plural | indefinite | självgisslare | självgisslares |
| definite | självgisslarna | självgisslarnas |