sjógvur
Faroese
Etymology
From Old Norse sær, from Proto-Germanic *saiwiz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɛkvʊɹ]
Noun
sjógvur m (genitive singular sjóvar or sjós or sævar, plural sjógvar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sjógvur | sjógvurin | sjógvar | sjógvarnir |
| accusative | sjógv | sjógvin | sjógvar | sjógvarnar |
| dative | sjógvi | sjónum, sjógvinum | sjógvum | sjógvunum |
| genitive | sjóvar, sjós | sjóvarins, sjósins | sjógva | sjógvanna |