skúfur
Icelandic
Etymology
From Old Norse skúfr. Cognate with Faroese skúgvur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskuːvʏr/
- Rhymes: -uːvʏr
Noun
skúfur m (genitive singular skúfs, nominative plural skúfar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skúfur | skúfurinn | skúfar | skúfarnir |
| accusative | skúf | skúfinn | skúfa | skúfana |
| dative | skúf, skúfi | skúfnum, skúfinum | skúfum | skúfunum |
| genitive | skúfs | skúfsins | skúfa | skúfanna |