skammarkrókur
Icelandic
Etymology
Calque of Danish skammekrog. Composed of skömm (“scolding”) + krókur (“corner”).
Noun
skammarkrókur m (genitive singular skammarkróks, nominative plural skammarkrókar)
- corner time, the naughty step, time-out (placing a child aside as punishment for bad behaviour)
- Hann var settur í skammarkrókinn. ― He was given a time-out.
- (figurative) shaming
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skammarkrókur | skammarkrókurinn | skammarkrókar | skammarkrókarnir |
| accusative | skammarkrók | skammarkrókinn | skammarkróka | skammarkrókana |
| dative | skammarkrók, skammarkróki | skammarkróknum | skammarkrókum | skammarkrókunum |
| genitive | skammarkróks | skammarkróksins | skammarkróka | skammarkrókanna |