skanis

Latvian

Etymology

A term coined in 1869 by by Kaspars Biezbārdis, from the stem of skanēt (to sound) (q.v.; see also skaņa (sound)), and later replaced by A. Kronvalds coinage patskanis.[1]

Noun

skanis f (4th declension)

  1. (obsolete term) vowel

Declension

Declension of skanis (2nd declension)
singular plural
nominative skanis skaņi
genitive skaņa skaņu
dative skanim skaņiem
accusative skani skaņus
instrumental skani skaņiem
locative skanī skaņos
vocative skani skaņi

Synonyms

References

  1. ^ Karulis, Konstantīns (1992) “patskanis”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary]‎[1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN