skari
See also: skári and skȃri
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskaːrɪ/
- Rhymes: -aːrɪ
Noun
skari m (genitive singular skara, nominative plural skarar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skari | skarinn | skarar | skararnir |
| accusative | skara | skarann | skara | skarana |
| dative | skara | skaranum | skörum | skörunum |
| genitive | skara | skarans | skara | skaranna |
Norwegian Nynorsk
Noun
skari n
- (non-standard since 2012) definite plural of skar
Anagrams
Old Norse
Etymology
Likely borrowed from Middle Low German schāre,[1] from Old Saxon scara, from Proto-West Germanic *skaru, from Proto-Germanic *skarō. Doublet of skǫr f. Akin to English share.
Noun
skari m (genitive skara)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skari | skarinn | skarar | skararnir |
| accusative | skara | skarann | skara | skarana |
| dative | skara | skaranum | skǫrum | skǫrunum |
| genitive | skara | skarans | skara | skaranna |
Descendants
References
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “skari”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive