skikta
Swedish
Verb
skikta (present skiktar, preterite skiktade, supine skiktat, imperative skikta)
- to layer
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skikta | skiktas | ||
| supine | skiktat | skiktats | ||
| imperative | skikta | — | ||
| imper. plural1 | skikten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skiktar | skiktade | skiktas | skiktades |
| ind. plural1 | skikta | skiktade | skiktas | skiktades |
| subjunctive2 | skikte | skiktade | skiktes | skiktades |
| present participle | skiktande | |||
| past participle | skiktad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.