skingra
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish skingra, further origin disputed.
Verb
skingra (present skingrar, preterite skingrade, supine skingrat, imperative skingra)
- to disperse, to scatter (cause to spread out (and disappear))
- skingra en folksamling
- disperse a crowd
- (passive voice or reflexive) to disperse, to scatter (spread out (and disappear))
- Demonstranterna skingrades / skingrade sig
- The protesters dispersed (themselves – "Demonstranterna skingrade" instead means they were dispersing something else)
- (figuratively) to dispel, to dissipate, etc.
- Hon skingrade mina tvivel
- She dispelled by doubts
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skingra | skingras | ||
| supine | skingrat | skingrats | ||
| imperative | skingra | — | ||
| imper. plural1 | skingren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skingrar | skingrade | skingras | skingrades |
| ind. plural1 | skingra | skingrade | skingras | skingrades |
| subjunctive2 | skingre | skingrade | skingres | skingrades |
| present participle | skingrande | |||
| past participle | skingrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Hyponyms
Derived terms
- skingras för vinden (“scatter to the wind”)
- skingras som agnar för vinden (“scatter to the wind, scatter to the four winds”)
References
- skingra in Svensk ordbok (SO)
- skingras in Svensk ordbok (SO)
- skingra sig in Svensk ordbok (SO)
- skingra in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- skingra in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- skingra in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)