skipan
Faroese
Etymology
From Old Norse skipan (“order,arrangement”).
A substantivation of skipa (“to arrange”)
Pronunciation
- IPA(key): [ʃiːpan]
Noun
skipan f (genitive singular skipanar, plural skipanir)
Declension
| f2 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
| accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
| dative | skipan | skipanini | skipanum | skipanunum |
| genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |
Derived terms
- samskipan
- blómuskipan
Old Norse
Alternative forms
Etymology
From skipa (“to unload, ship”) + -an.
Noun
skipan f
- order, arrangement
- manning of a ship, crew
- place, berth
- due order, due course, disposition, arrangement
- orders
- change
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
| accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
| dative | skipan | skipaninni | skipunum | skipununum |
| genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “skipan”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 374; also available at the Internet Archive