skissera
Swedish
Etymology
Borrowed from Italian schizzare, from schizzo (“sketch”). By surface analysis, skiss + -era. Cognate of German skizzieren, French esquisser.
Verb
skissera (present skisserar, preterite skisserade, supine skisserat, imperative skissera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skissera | skisseras | ||
| supine | skisserat | skisserats | ||
| imperative | skissera | — | ||
| imper. plural1 | skisseren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skisserar | skisserade | skisseras | skisserades |
| ind. plural1 | skissera | skisserade | skisseras | skisserades |
| subjunctive2 | skissere | skisserade | skisseres | skisserades |
| present participle | skisserande | |||
| past participle | skisserad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.