sklepić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъklepiti.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsklɛ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧pić

Verb

sklepić impf

  1. (transitive) to vault (to cover with a vault)

Conjugation

Conjugation of sklepić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
present tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił 		sklepiłam,
-(e)m sklepiła 		sklepiłom,
-(e)m sklepiło 		sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili 		sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił 		sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła 		sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło 		sklepiliście,
-(e)ście sklepili 		sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
future tense 1st będę sklepił,
będę sklepić 		będę sklepiła,
będę sklepić 		będę sklepiło,
będę sklepić 		będziemy sklepili,
będziemy sklepić 		będziemy sklepiły,
będziemy sklepić
2nd będziesz sklepił,
będziesz sklepić 		będziesz sklepiła,
będziesz sklepić 		będziesz sklepiło,
będziesz sklepić 		będziecie sklepili,
będziecie sklepić 		będziecie sklepiły,
będziecie sklepić
3rd będzie sklepił,
będzie sklepić 		będzie sklepiła,
będzie sklepić 		będzie sklepiło,
będzie sklepić 		będą sklepili,
będą sklepić 		będą sklepiły,
będą sklepić
impersonal będzie sklepić się
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił 		sklepiłabym,
bym sklepiła 		sklepiłobym,
bym sklepiło 		sklepilibyśmy,
byśmy sklepili 		sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił 		sklepiłabyś,
byś sklepiła 		sklepiłobyś,
byś sklepiło 		sklepilibyście,
byście sklepili 		sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił 		sklepiłaby,
by sklepiła 		sklepiłoby,
by sklepiło 		sklepiliby,
by sklepili 		sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
active adjectival participle sklepiący sklepiąca sklepiące sklepiący sklepiące
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
contemporary adverbial participle sklepiąc
verbal noun sklepienie

Verb

sklepić pf (imperfective sklepiać)

  1. (transitive) to form a vault over
  2. (reflexive with się) to vault (to close over something in the shape of a vault)

Conjugation

Conjugation of sklepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
future tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił 		sklepiłam,
-(e)m sklepiła 		sklepiłom,
-(e)m sklepiło 		sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili 		sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił 		sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła 		sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło 		sklepiliście,
-(e)ście sklepili 		sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił 		sklepiłabym,
bym sklepiła 		sklepiłobym,
bym sklepiło 		sklepilibyśmy,
byśmy sklepili 		sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił 		sklepiłabyś,
byś sklepiła 		sklepiłobyś,
byś sklepiło 		sklepilibyście,
byście sklepili 		sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił 		sklepiłaby,
by sklepiła 		sklepiłoby,
by sklepiło 		sklepiliby,
by sklepili 		sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
anterior adverbial participle sklepiwszy
verbal noun sklepienie

Derived terms

noun
noun

Further reading

  • sklepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.