sklepikarz
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /sklɛˈpi.kaʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -ikaʂ
- Syllabification: skle‧pi‧karz
Noun
sklepikarz m pers (female equivalent sklepikarka)
- grocer, shopkeeper (person who runs a small shop)
Declension
Declension of sklepikarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sklepikarz | sklepikarze |
| genitive | sklepikarza | sklepikarzy/sklepikarzów |
| dative | sklepikarzowi | sklepikarzom |
| accusative | sklepikarza | sklepikarzy/sklepikarzów |
| instrumental | sklepikarzem | sklepikarzami |
| locative | sklepikarzu | sklepikarzach |
| vocative | sklepikarzu | sklepikarze |
Derived terms
adjective
- sklepikarski
noun
- sklepikarstwo
verb
- sklepikarzować impf
Related terms
adjective
- sklepowy
Further reading
- sklepikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sklepikarz in Polish dictionaries at PWN