skoślawieć

Polish

From s- +‎ koślawieć. First attested in 1823.^[1]

skoślawieć pf (imperfective koślawieć)

(intransitive, rare) to bend, to crook (to become bent or hooked)
Synonym: skoślawić się

Conjugation of *skoślawieć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skoślawieć
future tense	1^st	skoślawieję			skoślawiejemy
	2^nd	skoślawiejesz			skoślawiejecie
	3^rd	skoślawieje			skoślawieją
	impersonal	skoślawieje się
past tense	1^st	skoślawiałem, -(e)m skoślawiał	skoślawiałam, -(e)m skoślawiała	skoślawiałom, -(e)m skoślawiało	skoślawieliśmy, -(e)śmy skoślawieli	skoślawiałyśmy, -(e)śmy skoślawiały
	2^nd	skoślawiałeś, -(e)ś skoślawiał	skoślawiałaś, -(e)ś skoślawiała	skoślawiałoś, -(e)ś skoślawiało	skoślawieliście, -(e)ście skoślawieli	skoślawiałyście, -(e)ście skoślawiały
	3^rd	skoślawiał	skoślawiała	skoślawiało	skoślawieli	skoślawiały
	impersonal	skoślawiano
conditional	1^st	skoślawiałbym, bym skoślawiał	skoślawiałabym, bym skoślawiała	skoślawiałobym, bym skoślawiało	skoślawielibyśmy, byśmy skoślawieli	skoślawiałybyśmy, byśmy skoślawiały
	2^nd	skoślawiałbyś, byś skoślawiał	skoślawiałabyś, byś skoślawiała	skoślawiałobyś, byś skoślawiało	skoślawielibyście, byście skoślawieli	skoślawiałybyście, byście skoślawiały
	3^rd	skoślawiałby, by skoślawiał	skoślawiałaby, by skoślawiała	skoślawiałoby, by skoślawiało	skoślawieliby, by skoślawieli	skoślawiałyby, by skoślawiały
	impersonal	skoślawiano by
imperative	1^st	niech skoślawieję			skoślawiejmy
	2^nd	skoślawiej			skoślawiejcie
	3^rd	niech skoślawieje			niech skoślawieją
anterior adverbial participle		skoślawiawszy
verbal noun		skoślawienie

^ Krzysztof Celestyn Mrongowiusz (1823) Słownik niemiecko-polski‎^[1] (in Polish), Albertinische Buch und Kunsthandlung, page 629