skrädda
Swedish
Etymology 1
Back-formation from skräddare.
Verb
skrädda (present skräddar, preterite skräddade, supine skräddat, imperative skrädda)
- to tailor
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skrädda | skräddas | ||
| supine | skräddat | skräddats | ||
| imperative | skrädda | — | ||
| imper. plural1 | skrädden | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skräddar | skräddade | skräddas | skräddades |
| ind. plural1 | skrädda | skräddade | skräddas | skräddades |
| subjunctive2 | skrädde | skräddade | skräddes | skräddades |
| present participle | skräddande | |||
| past participle | skräddad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
skrädda
- inflection of skrädd:
- definite singular
- plural