skrämmas
Swedish
Verb
skrämmas (present skräms, preterite skrämdes, supine skrämts, imperative skräms)
- (deponent, intransitive) to frighten, to spook
- Mamma! Nisse skräms!
- Mom! Nisse is spooking (me/people)!
- Vi vill inte skrämmas
- We don't want to frighten you
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | — | skrämmas | ||
| supine | — | skämts | ||
| imperative | — | skäms | ||
| imper. plural1 | — | skämmens | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | — | — | skäms, skämmes | skämdes |
| ind. plural1 | — | — | skrämmas | skämdes |
| subjunctive2 | — | — | skämmes | skämdes |
| present participle | — | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Verb
skrämmas
- passive infinitive of skrämma