skrän

See also: skran, skráň, skrån, and škraň

Swedish

Etymology

Deverbal from skräna.

Noun

skrän n

  1. screech, howl, cry

Usage notes

See skränig.

Declension

Declension of skrän
nominative genitive
singular indefinite skrän skräns
definite skränet skränets
plural indefinite skrän skräns
definite skränen skränens

References