skrän
Swedish
Etymology
Deverbal from skräna.
Noun
skrän n
Usage notes
See skränig.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | skrän | skräns |
| definite | skränet | skränets | |
| plural | indefinite | skrän | skräns |
| definite | skränen | skränens |
Deverbal from skräna.
skrän n
See skränig.
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | skrän | skräns |
| definite | skränet | skränets | |
| plural | indefinite | skrän | skräns |
| definite | skränen | skränens |