skråla
Swedish
Verb
skråla (present skrålar, preterite skrålade, supine skrålat, imperative skråla)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skråla | skrålas | ||
| supine | skrålat | skrålats | ||
| imperative | skråla | — | ||
| imper. plural1 | skrålen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skrålar | skrålade | skrålas | skrålades |
| ind. plural1 | skråla | skrålade | skrålas | skrålades |
| subjunctive2 | skråle | skrålade | skråles | skrålades |
| present participle | skrålande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.