skraut

Icelandic

Etymology

From Old Norse skraut.

Pronunciation

  • IPA(key): /skrøyːt/
  • Rhymes: -øyːt

Noun

skraut n (genitive singular skrauts, nominative plural skraut)

  1. ornament, decor, decoration(s)

Declension

Declension of skraut (neuter)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skraut skrautið skraut skrautin
accusative skraut skrautið skraut skrautin
dative skrauti skrautinu skrautum skrautunum
genitive skrauts skrautsins skrauta skrautanna

Derived terms

  • skrauthlutur (decorative)

Anagrams