skrifva
Swedish
Verb
skrifva (present skrifver, preterite skref, supine skrifvit, imperative skrif)
- obsolete spelling of skriva
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skrifva | skrifvas | ||
| supine | skrifvit | skrifvits | ||
| imperative | skrif | — | ||
| imper. plural1 | skrifven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skrifver | skref | skrifs, skrifves | skrefs |
| ind. plural1 | skrifva | skrefvo | skrifvas | skrefvos |
| subjunctive2 | skrifve | skrefve | skrifves | skrefves |
| present participle | skrifvande | |||
| past participle | skrifven | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.