skrika i högan sky
Swedish
Etymology
From skrika (“scream”) + i (“in”) + högan (“high (old masculine accusative of hög that survives in some expressions)”) + sky (“sky”)
Verb
skrika i högan sky (present skriker i högan sky, preterite skrek i högan sky, supine skrikit i högan sky, imperative skrik i högan sky)
See also
- skrika som en stucken gris (“squeal like a stuck pig”)