skrupuł

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin scrūpulus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskru.puw/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upuw
  • Syllabification: skru‧puł

Noun

skrupuł m inan

  1. scruple, qualm (hesitation from the difficulty of determining what is right)
    nie mieć (żadnych) skrupułów ― to have no scruples
    mający skrupuły ― scrupulous (literally, “having scruples”)
    bez skrupułów ― unscrupulous (literally, “without scruples”)

Declension

Declension of skrupuł
singular plural
nominative skrupuł skrupuły
genitive skrupułu skrupułów
dative skrupułowi skrupułom
accusative skrupuł skrupuły
instrumental skrupułem skrupułami
locative skrupule skrupułach
vocative skrupule skrupuły

Derived terms

adjective
adverb
noun

Further reading

  • skrupuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skrupuł in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.