skundlić

Polish

Etymology

From s- +‎ kundel +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskun.dlit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -undlit͡ɕ
  • Syllabification: skun‧dlić

Verb

skundlić pf

  1. (reflexive with się, derogatory) to mongrelize (to cross-breed)

Conjugation

Conjugation of skundlić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skundlić
future tense 1st skundlę skundlimy
2nd skundlisz skundlicie
3rd skundli skundlą
impersonal skundli się
past tense 1st skundliłem,
-(e)m skundlił 		skundliłam,
-(e)m skundliła 		skundliłom,
-(e)m skundliło 		skundliliśmy,
-(e)śmy skundlili 		skundliłyśmy,
-(e)śmy skundliły
2nd skundliłeś,
-(e)ś skundlił 		skundliłaś,
-(e)ś skundliła 		skundliłoś,
-(e)ś skundliło 		skundliliście,
-(e)ście skundlili 		skundliłyście,
-(e)ście skundliły
3rd skundlił skundliła skundliło skundlili skundliły
impersonal skundlono
conditional 1st skundliłbym,
bym skundlił 		skundliłabym,
bym skundliła 		skundliłobym,
bym skundliło 		skundlilibyśmy,
byśmy skundlili 		skundliłybyśmy,
byśmy skundliły
2nd skundliłbyś,
byś skundlił 		skundliłabyś,
byś skundliła 		skundliłobyś,
byś skundliło 		skundlilibyście,
byście skundlili 		skundliłybyście,
byście skundliły
3rd skundliłby,
by skundlił 		skundliłaby,
by skundliła 		skundliłoby,
by skundliło 		skundliliby,
by skundlili 		skundliłyby,
by skundliły
impersonal skundlono by
imperative 1st niech skundlę skundlijmy
2nd skundlij skundlijcie
3rd niech skundli niech skundlą
anterior adverbial participle skundliwszy
verbal noun skundlenie
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.