slagvaardig

Dutch

Etymology

Attested 1625, from slag (“battle”) +‎ vaardig (“skillful, capable, ready”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

slagvaardig (comparative slagvaardiger, superlative slagvaardigst)

  1. alert, ready for battle

Declension

Declension of slagvaardig
uninflected slagvaardig
inflected slagvaardige
comparative slagvaardiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial slagvaardig slagvaardiger het slagvaardigst
het slagvaardigste
indefinite m./f. sing. slagvaardige slagvaardigere slagvaardigste
n. sing. slagvaardig slagvaardiger slagvaardigste
plural slagvaardige slagvaardigere slagvaardigste
definite slagvaardige slagvaardigere slagvaardigste
partitive slagvaardigs slagvaardigers —

Descendants

  • →? German: schlagfertig (calque)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.