slatinare
Italian
Verb
slatinàre (first-person singular present slatìno, first-person singular past historic slatinài, past participle slatinàto, auxiliary avére)
- to use Latin words or phrases, typically as a means of showing off
Conjugation
Conjugation of slatinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | slatinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | slatinàndo | |||
| present participle | slatinànte | past participle | slatinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | slatìno | slatìni | slatìna | slatiniàmo | slatinàte | slatìnano |
| imperfect | slatinàvo | slatinàvi | slatinàva | slatinavàmo | slatinavàte | slatinàvano |
| past historic | slatinài | slatinàsti | slatinò | slatinàmmo | slatinàste | slatinàrono |
| future | slatinerò | slatinerài | slatinerà | slatinerémo | slatineréte | slatinerànno |
| conditional | slatinerèi | slatinerésti | slatinerèbbe, slatinerébbe | slatinerémmo | slatineréste | slatinerèbbero, slatinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | slatìni | slatìni | slatìni | slatiniàmo | slatiniàte | slatìnino |
| imperfect | slatinàssi | slatinàssi | slatinàsse | slatinàssimo | slatinàste | slatinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| slatìna | slatìni | slatiniàmo | slatinàte | slatìnino | ||
| negative imperative | non slatinàre | non slatìni | non slatiniàmo | non slatinàte | non slatìnino | |