slitur
Icelandic
Etymology
From Proto-Germanic *slitrą.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstlɪːtʏr̥]
- Rhymes: -ɪːtʏr̥
Noun
slitur n (genitive singular sliturs, nominative plural slitur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | slitur | slitrið | slitur | slitrin |
| accusative | slitur | slitrið | slitur | slitrin |
| dative | slitri | slitrinu | slitrum | slitrunum |
| genitive | sliturs | slitursins | slitra | slitranna |