slordig
Dutch
Etymology
From slodderen (“to muddle up”) + -ig (“-y”). Compare German schluderig (“botched, slipshod”).
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
slordig (comparative slordiger, superlative slordigst)
Declension
| Declension of slordig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | slordig | |||
| inflected | slordige | |||
| comparative | slordiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | slordig | slordiger | het slordigst het slordigste | |
| indefinite | m./f. sing. | slordige | slordigere | slordigste |
| n. sing. | slordig | slordiger | slordigste | |
| plural | slordige | slordigere | slordigste | |
| definite | slordige | slordigere | slordigste | |
| partitive | slordigs | slordigers | — | |
Descendants
- → Papiamentu: slòrdu