smæccan
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *smakkijan. Cognate with Old High German smekken, Old Frisian smekka.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsmæt.t͡ʃɑn/
Verb
smæċċan
- to taste
Conjugation
Conjugation of smæċċan (weak, class 1)
| infinitive | smæċċan | smæċċenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | smæċċe | smæhte |
| second person singular | smæċċest, smæcst | smæhtest |
| third person singular | smæċċeþ, smæcþ | smæhte |
| plural | smæċċaþ | smæhton |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | smæċċe | smæhte |
| plural | smæċċen | smæhten |
| imperative | ||
| singular | smæċċ | |
| plural | smæċċaþ | |
| participle | present | past |
| smæċċende | (ġe)smæht | |
Synonyms
Derived terms
- ġesmæċċan