smericiune

Romanian

Etymology

From smeri +‎ -ciune.

Noun

smericiune f (plural smericiuni)

  1. (obsolete) humility

Declension

Declension of smericiune
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative smericiune smericiunea smericiuni smericiunile
genitive-dative smericiuni smericiunii smericiuni smericiunilor
vocative smericiune, smericiuneo smericiunilor

References

  • smericiune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN