smiðja

See also: smidja

Faroese

Etymology

From Old Norse smiðja, from Proto-Germanic *smiþjǭ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsmiːja/
    Rhymes: -iːja

Noun

smiðja f (genitive singular smiðju, plural smiðjur)

  1. smithy

Declension

f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative smiðja smiðjan smiðjur smiðjurnar
accusative smiðju smiðjuna smiðjur smiðjurnar
dative smiðju smiðjuni smiðjum smiðjunum
genitive smiðju smiðjunnar smiðja smiðjanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse smiðja, from Proto-Germanic *smiþjǭ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsmɪðja/
    Rhymes: -ɪðja

Noun

smiðja f (genitive singular smiðju, nominative plural smiðjur)

  1. smithy

Declension

Declension of smiðja (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative smiðja smiðjan smiðjur smiðjurnar
accusative smiðju smiðjuna smiðjur smiðjurnar
dative smiðju smiðjunni smiðjum smiðjunum
genitive smiðju smiðjunnar smiðja smiðjanna

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *smiþjǭ.

Noun

smiðja f (genitive smiðju, plural smiðjur)

  1. smithy

Declension

Declension of smiðja (weak jōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative smiðja smiðjan smiðjur smiðjurnar
accusative smiðju smiðjuna smiðjur smiðjurnar
dative smiðju smiðjunni smiðjum smiðjunum
genitive smiðju smiðjunnar smiðja smiðjanna

Descendants

  • Icelandic: smiðja
  • Faroese: smiðja
  • Norwegian Nynorsk: smidja, smidju, smie
  • Norwegian Bokmål: smie
  • Swedish: smedja
  • Danish: smedje
  • Middle English: smythy

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “smiðja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 391; also available at the Internet Archive