smiechterig

Dutch

Etymology

From smiecht (“rat, sneak, bastard”) +‎ -erig.

Adjective

smiechterig (comparative smiechteriger, superlative smiechterigst)

  1. sneakish, rattish, dastardly

Declension

Declension of smiechterig
uninflected smiechterig
inflected smiechterige
comparative smiechteriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial smiechterig smiechteriger het smiechterigst
het smiechterigste
indefinite m./f. sing. smiechterige smiechterigere smiechterigste
n. sing. smiechterig smiechteriger smiechterigste
plural smiechterige smiechterigere smiechterigste
definite smiechterige smiechterigere smiechterigste
partitive smiechterigs smiechterigers —

Derived terms

  • smiechterigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.