smitj
North Frisian
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *smītaną.
Pronunciation
- (Föhr-Amrum) IPA(key): [smɪtʲ]
Verb
smitj
- (Föhr-Amrum) to throw
Conjugation
| infinitive I | smitj | |
|---|---|---|
| infinitive II | (tu) smitjen | |
| past participle | smeden | |
| imperative singular | smitj | |
| imperative plural | smitj’m | |
| present | past | |
| 1st singular | smitj | smeed |
| 2nd singular | smatst | smeedst |
| 3rd singular | smat | smeed |
| plural | smitj | smeed |
| perfect | pluperfect | |
| 1st singular | haa smeden | hed smeden |
| 2nd singular | heest smeden | hedst smeden |
| 3rd singular | hee smeden | hed smeden |
| plural | haa smeden | hed smeden |
| future (skel) | future (wel) | |
| 1st singular | skal smitj | wal smitj |
| 2nd singular | skääl smitj | wääl smitj |
| 3rd singular | skal smitj | wal smitj |
| plural | skel smitj | wel smitj |