smr-wꜥtj

Egyptian

Etymology

smr (royal friend, courtier) +‎ wꜥtj (single).

Pronunciation

Noun


 m

  1. a court title: ‘sole companion’ of the king

Inflection

Declension of smr-wꜥtj (masculine)
singular smr-wꜥtj
dual smrwj-wꜥtjwj, smrwj-wꜥtwj
plural smrw-wꜥtjw, smrw-wꜥtw