smrdutý
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech smrdutý. By surface analysis, smrdět + -utý.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsmr̩dutiː]
Adjective
smrdutý (comparative smrdutější, superlative nejsmrdutější, adverb smrdutě)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | smrdutý | smrdutá | smrduté | |
| genitive | smrdutého | smrduté | smrdutého | |
| dative | smrdutému | smrduté | smrdutému | |
| accusative | smrdutého | smrdutý | smrdutou | smrduté |
| locative | smrdutém | smrduté | smrdutém | |
| instrumental | smrdutým | smrdutou | smrdutým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | smrdutí | smrduté | smrdutá | |
| genitive | smrdutých | |||
| dative | smrdutým | |||
| accusative | smrduté | smrdutá | ||
| locative | smrdutých | |||
| instrumental | smrdutými | |||
Further reading
- “smrdutý”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “smrdutý”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “smrdutý”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025