snóder
Hungarian
Etymology
From Hebrew שנודר (“[one] who vows”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃnoːdɛr]
- Hyphenation: snó‧der
- Rhymes: -ɛr
Noun
snóder (plural snóderek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | snóder | snóderek |
| accusative | snódert | snódereket |
| dative | snódernek | snódereknek |
| instrumental | snóderrel | snóderekkel |
| causal-final | snóderért | snóderekért |
| translative | snóderré | snóderekké |
| terminative | snóderig | snóderekig |
| essive-formal | snóderként | snóderekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | snóderben | snóderekben |
| superessive | snóderen | snódereken |
| adessive | snódernél | snódereknél |
| illative | snóderbe | snóderekbe |
| sublative | snóderre | snóderekre |
| allative | snóderhez | snóderekhez |
| elative | snóderből | snóderekből |
| delative | snóderről | snóderekről |
| ablative | snódertől | snóderektől |
| non-attributive possessive – singular |
snóderé | snódereké |
| non-attributive possessive – plural |
snóderéi | snóderekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | snóderem | snódereim |
| 2nd person sing. | snódered | snódereid |
| 3rd person sing. | snódere | snóderei |
| 1st person plural | snóderünk | snódereink |
| 2nd person plural | snóderetek | snódereitek |
| 3rd person plural | snóderük | snódereik |