snöpa
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish snøpa. Cognate of Icelandic sneypa. Doublet of snoppa.
Verb
snöpa (present snöper, preterite snöpte, supine snöpt, imperative snöp)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | snöpa | snöpas | ||
| supine | snöpt | snöpts | ||
| imperative | snöp | — | ||
| imper. plural1 | snöpen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | snöper | snöpte | snöps, snöpes | snöptes |
| ind. plural1 | snöpa | snöpte | snöpas | snöptes |
| subjunctive2 | snöpe | snöpte | snöpes | snöptes |
| present participle | snöpande | |||
| past participle | snöpt | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- snöplig
- snöpning
References
- snöpa in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- snöpa in Svensk ordbok (SO)
- snöpa in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- snöpa in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)