snúður
Icelandic
Etymology
From Old Norse snúðr.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈs(t)nuːðʏr/
- Rhymes: -uːðʏr
Noun
snúður m (genitive singular snúðs, nominative plural snúðar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | snúður | snúðurinn | snúðar | snúðarnir |
| accusative | snúð | snúðinn | snúða | snúðana |
| dative | snúð, snúði | snúðnum, snúðinum | snúðum | snúðunum |
| genitive | snúðs | snúðsins | snúða | snúðanna |
Related terms
- snúðugur (“haughty, arrogant”)