snębić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *snǫbiti.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /snæ̃bʲit͡ɕʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /snæ̃bʲit͡ɕʲ/

Verb

snębić impf

  1. to marry off (to give away as a husband)
    • 1930 [c. 1455], “Neh”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎[1], 10, 30:
      Abichom nye dawaly dzewek swich lyvdu zemskemv any gich dzewek snøbycz za nasze sini (ut... filias eorum non acciperemus filiis nostris)
      [Abychom nie dawali dziewek swych ludu ziemskiemu ani jich dziewek snębić za nasze syny (ut... filias eorum non acciperemus filiis nostris)]
verb
nouns

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “snębić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.