sneeuwwit

Dutch

Etymology

From Middle Dutch sneewit, from Old Dutch *snēwīt, from Proto-Germanic *snaiwahwītaz. Cognate with English snow-white.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsneːʋɪt/
  • Audio:(file)

Adjective

sneeuwwit (comparative sneeuwwitter, superlative sneeuwwitst)

  1. snow-white (colour)

Declension

Declension of sneeuwwit
uninflected sneeuwwit
inflected sneeuwwitte
comparative sneeuwwitter
positive comparative superlative
predicative/adverbial sneeuwwit sneeuwwitter het sneeuwwitst
het sneeuwwitste
indefinite m./f. sing. sneeuwwitte sneeuwwittere sneeuwwitste
n. sing. sneeuwwit sneeuwwitter sneeuwwitste
plural sneeuwwitte sneeuwwittere sneeuwwitste
definite sneeuwwitte sneeuwwittere sneeuwwitste
partitive sneeuwwits sneeuwwitters —

Noun

sneeuwwit n (plural sneeuwwitten)

  1. snow (colour)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.