snieë

From Middle Dutch snêe, from Old Dutch snēo, from Proto-West Germanic *snaiw.

• Schnië (Eupen)
• Schniee (Krefeld)
• snie (Maastrichtian)
• sjnië (Moelingen)
• sjnee (Roermond, Sittard)
• sjniè (Valkenburg)
• sjnieë (widespread south of Panninger-line, Dutch-based spelling)

• IPA^(key): [ˈsniː˦ə]
• IPA^(key): [ˈʃʲnʲæ]

snieë m

1. snow

From Middle Dutch snyhen, from Old Dutch *snīwan.

• schnéïje (Eupen)
• snieje (Maastrichtian)
• sjneje (Roermond)
• sjnieje (Sittard, Valkenburg, Voeren)
• snieëje (Venlo)

• IPA^(key): [ˈsniː˦ə]
• IPA^(key): [ˈʃʲniə]

snieë

1. to snow