snitta

Swedish

Etymology

snitt +‎ -a, possibly influenced by German schnitzen.

Verb

snitta (present snittar, preterite snittade, supine snittat, imperative snitta)

  1. to slice, to make an incision
  2. (colloquial) to average

Conjugation

Conjugation of snitta (weak)
active passive
infinitive snitta snittas
supine snittat snittats
imperative snitta
imper. plural1 snitten
present past present past
indicative snittar snittade snittas snittades
ind. plural1 snitta snittade snittas snittades
subjunctive2 snitte snittade snittes snittades
present participle snittande
past participle snittad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References