snotte

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *snotto, from Proto-Germanic *snuttuz.

Noun

snotte m

  1. snot

Inflection

Weak masculine noun
singular plural
nominative snotte snotten
accusative snotte snotten
genitive snotten snotten
dative snotte snotten

Descendants

  • Dutch: snot
  • Limburgish: snót

Further reading

Middle English

Noun

snotte

  1. alternative form of snot