snowboarden
Dutch
Etymology
Borrowed from English snowboard. Equivalent to snowboard + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsnoː.bɔːr.də(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: snow‧boar‧den
Verb
snowboarden
- to snowboard (to ride a snowboard)
Conjugation
| Conjugation of snowboarden (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | snowboarden | |||
| past singular | snowboardde | |||
| past participle | gesnowboard | |||
| infinitive | snowboarden | |||
| gerund | snowboarden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | snowboard | snowboardde | ||
| 2nd person sing. (jij) | snowboardt, snowboard2 | snowboardde | ||
| 2nd person sing. (u) | snowboardt | snowboardde | ||
| 2nd person sing. (gij) | snowboardt | snowboardde | ||
| 3rd person singular | snowboardt | snowboardde | ||
| plural | snowboarden | snowboardden | ||
| subjunctive sing.1 | snowboarde | snowboardde | ||
| subjunctive plur.1 | snowboarden | snowboardden | ||
| imperative sing. | snowboard | |||
| imperative plur.1 | snowboardt | |||
| participles | snowboardend | gesnowboard | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Swedish
Noun
snowboarden
- definite singular of snowboard