snutten
Dutch
Verb
snutten
Conjugation
| Conjugation of snutten (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | snutten | |||
| past singular | snutte | |||
| past participle | gesnut | |||
| infinitive | snutten | |||
| gerund | snutten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | snut | snutte | ||
| 2nd person sing. (jij) | snut | snutte | ||
| 2nd person sing. (u) | snut | snutte | ||
| 2nd person sing. (gij) | snut | snutte | ||
| 3rd person singular | snut | snutte | ||
| plural | snutten | snutten | ||
| subjunctive sing.1 | snutte | snutte | ||
| subjunctive plur.1 | snutten | snutten | ||
| imperative sing. | snut | |||
| imperative plur.1 | snut | |||
| participles | snuttend | gesnut | ||
| 1) Archaic. | ||||
References
Swedish
Noun
snutten
- definite nominative singular of snutt