socialitas
Latin
Etymology
Noun
sociālitās f (genitive sociālitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sociālitās | sociālitātēs |
| genitive | sociālitātis | sociālitātum |
| dative | sociālitātī | sociālitātibus |
| accusative | sociālitātem | sociālitātēs |
| ablative | sociālitāte | sociālitātibus |
| vocative | sociālitās | sociālitātēs |
Descendants
- English: sociality
References
- “socialitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "socialitas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- socialitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.