socotitură

Romanian

Etymology

From socotit +‎ -ură.

Noun

socotitură f (uncountable)

  1. prison

Declension

Declension of socotitură
singular only indefinite definite
nominative-accusative socotitură socotitura
genitive-dative socotiture socotiturei
vocative socotitură, socotituro

References

  • socotitură in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN