sofism
See also: Sofism
Romanian
Etymology
Borrowed from French sophisme, from Latin sophisma.
Noun
sofism n (plural sofisme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | sofism | sofismul | sofisme | sofismele | |
| genitive-dative | sofism | sofismului | sofisme | sofismelor | |
| vocative | sofismule | sofismelor | |||
Related terms
Further reading
- “sofism”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025
Swedish
Noun
sofism c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | sofism | sofisms |
| definite | sofismen | sofismens | |
| plural | indefinite | sofismer | sofismers |
| definite | sofismerna | sofismernas |