soladaigh
Irish
Etymology 1
Verb
soladaigh (present analytic soladaíonn, future analytic soladóidh, verbal noun soladú, past participle soladaithe)
- (ambitransitive) to solidify
Conjugation
conjugation of soladaigh (second conjugation)
verbal noun | soladú | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
past participle | soladaithe | |||||||
tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
first | second | third | first | second | third | |||
indicative | ||||||||
present | soladaím | soladaíonn tú; soladaír† |
soladaíonn sé, sí | soladaímid; soladaíonn muid |
soladaíonn sibh | soladaíonn siad; soladaíd† |
a sholadaíonn; a sholadaíos / a soladaíonn* |
soladaítear |
past | sholadaigh mé; sholadaíos | sholadaigh tú; sholadaís | sholadaigh sé, sí | sholadaíomar; sholadaigh muid | sholadaigh sibh; sholadaíobhair | sholadaigh siad; sholadaíodar | a sholadaigh / ar sholadaigh* |
soladaíodh |
past habitual | sholadaínn / soladaínn‡‡ | sholadaíteá / soladaíteᇇ | sholadaíodh sé, sí / soladaíodh sé, s퇇 | sholadaímis; sholadaíodh muid / soladaímis‡‡; soladaíodh muid‡‡ | sholadaíodh sibh / soladaíodh sibh‡‡ | sholadaídís; sholadaíodh siad / soladaídís‡‡; soladaíodh siad‡‡ | a sholadaíodh / a soladaíodh* |
sholadaítí / soladaít퇇 |
future | soladóidh mé; soladód; soladóchaidh mé† |
soladóidh tú; soladóir†; soladóchaidh tú† |
soladóidh sé, sí; soladóchaidh sé, sí† |
soladóimid; soladóidh muid; soladóchaimid†; soladóchaidh muid† |
soladóidh sibh; soladóchaidh sibh† |
soladóidh siad; soladóid†; soladóchaidh siad† |
a sholadóidh; a sholadós; a sholadóchaidh†; a sholadóchas† / a soladóidh*; a soladóchaidh*† |
soladófar; soladóchar† |
conditional | sholadóinn; sholadóchainn† / soladóinn‡‡; soladóchainn†‡‡ | sholadófá; sholadóchthᆠ/ soladófᇇ; soladóchthᆇ‡ | sholadódh sé, sí; sholadóchadh sé, sí† / soladódh sé, s퇇; soladóchadh sé, s톇‡ | sholadóimis; sholadódh muid; sholadóchaimis†; sholadóchadh muid† / soladóimis‡‡; soladódh muid‡‡; soladóchaimis†‡‡; soladóchadh muid†‡‡ | sholadódh sibh; sholadóchadh sibh† / soladódh sibh‡‡; soladóchadh sibh†‡‡ | sholadóidís; sholadódh siad; sholadóchadh siad† / soladóidís‡‡; soladódh siad‡‡; soladóchadh siad†‡‡ | a sholadódh; a sholadóchadh† / a soladódh*; a soladóchadh*† |
sholadófaí; sholadóchthaí† / soladófa퇇; soladóchtha톇‡ |
subjunctive | ||||||||
present | go soladaí mé; go soladaíod† |
go soladaí tú; go soladaír† |
go soladaí sé, sí | go soladaímid; go soladaí muid |
go soladaí sibh | go soladaí siad; go soladaíd† |
— | go soladaítear |
past | dá soladaínn | dá soladaíteá | dá soladaíodh sé, sí | dá soladaímis; dá soladaíodh muid |
dá soladaíodh sibh | dá soladaídís; dá soladaíodh siad |
— | dá soladaítí |
imperative | ||||||||
– | soladaím | soladaigh | soladaíodh sé, sí | soladaímis | soladaígí; soladaídh† |
soladaídís | — | soladaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “soladaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
soladaigh
- inflection of soladach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic or dialectal) feminine dative singular
Mutation
radical | lenition | eclipsis |
---|---|---|
soladaigh | sholadaigh after an, tsoladaigh |
not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.