somnambulus
Latin
Etymology
From somnus (“sleep”) + ambulō (“to walk”) + -us after fūnambulus (“rope-dancer”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɔmˈnam.bʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [somˈnam.bu.lus]
Noun
somnambulus m (genitive somnambulī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | somnambulus | somnambulī |
| genitive | somnambulī | somnambulōrum |
| dative | somnambulō | somnambulīs |
| accusative | somnambulum | somnambulōs |
| ablative | somnambulō | somnambulīs |
| vocative | somnambule | somnambulī |
References
- somnambulus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016