| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sorahtamisensa
|
sorahtamisensa
|
| accusative
|
nom.
|
sorahtamisensa
|
sorahtamisensa
|
| gen.
|
sorahtamisensa
|
| genitive
|
sorahtamisensa
|
sorahtamistensa sorahtamisiensa
|
| partitive
|
sorahtamistaan sorahtamistansa
|
sorahtamisiaan sorahtamisiansa
|
| inessive
|
sorahtamisessaan sorahtamisessansa
|
sorahtamisissaan sorahtamisissansa
|
| elative
|
sorahtamisestaan sorahtamisestansa
|
sorahtamisistaan sorahtamisistansa
|
| illative
|
sorahtamiseensa
|
sorahtamisiinsa
|
| adessive
|
sorahtamisellaan sorahtamisellansa
|
sorahtamisillaan sorahtamisillansa
|
| ablative
|
sorahtamiseltaan sorahtamiseltansa
|
sorahtamisiltaan sorahtamisiltansa
|
| allative
|
sorahtamiselleen sorahtamisellensa
|
sorahtamisilleen sorahtamisillensa
|
| essive
|
sorahtamisenaan sorahtamisenansa
|
sorahtamisinaan sorahtamisinansa
|
| translative
|
sorahtamisekseen sorahtamiseksensa
|
sorahtamisikseen sorahtamisiksensa
|
| abessive
|
sorahtamisettaan sorahtamisettansa
|
sorahtamisittaan sorahtamisittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
sorahtamisineen sorahtamisinensa
|